Freddy Sannen

Freddy Sannen werker achter de schermen

Uit Voetlicht 5 van het seizoen 2014-2015.

De jongste jaren is het KVT stelselmatig begonnen aan de operatie 'verjonging'. Die wordt doorgevoerd in combinatie met respect voor de oudere medewerkers - waardoor jeugd en ervaring tot een perfecte samenwerking kunnen komen. Deze productie lauweren we Freddy Sannen voor 40 jaar toneelactiviteit. Bij deze even een toelichting! We doelen niet op de man die je geregeld op de KVT-planken ziet, maar op (o.m.) onze penningmeester.

Het zijn dus duidelijk niet enkel de acteurs, die zorgen voor pracht en praal bij het KVT... Hetgeen het publiek te zien krijgt, is een samenspel van inzet en talent, zowel voor als achter de schermen. De logistiek van onze vereniging zou niet zijn wat ze is zonder hen. We zetten hen met deze vijfde productie niet alleen in de bloemetjes, maar voor één keer ook eens op de voorgrond.

Freddy, hoe is het voor jou destijds allemaal begonnen?

Wel, dat is een verhaaltje op zich! Ik werd voorzitter van het jeugdvoetbal in Diest en Louis Bondroit was op dat moment voorzitter van het KVT. Hij was tevens mijn speelpartner bij het kaarten en nodigde me op een gegeven moment uit op de eerstvolgende vergadering van zijn toneelvereniging. Ik werd op die bewuste vergadering voorgesteld aan een beperkte kring van aanwezigen en voor ik het goed besefte, waren de rollen verdeeld - inclusief de mijne als productieleider van het eerstvolgend stuk!!

Wat hield jouw taak toen precies in?

Vooral aanwezig zijn en souffleren. En uiteraard het doek op tijd openen en sluiten. Uiteindelijk deed ik een drietal producties per jaar en ik hield dat ritme vol tot aan de verhuis van het KVT naar de Nijverheidslaan in 1984.

Figuratie in Parochie van Miserie

Zag jouw jobomschrijving er dan plots anders uit?

Oorspronkelijk was ik een manusje-van-alles en had ik het geluk om af en toe ook eens te figureren. Daarnaast hield ik me bezig met de entree en de bar om me uiteindelijk te verdiepen in de abonnementen, hetgeen ik tot op vandaag nog steeds doe. Gelukkig is alles nu geautomatiseerd en komt er niet langer veel schrijfwerk aan te pas. Maar ooit was dat wel anders!!

Wat is jouw beste herinnering van het KVT?

De beste herinnering is het algemene gevoel dat ik overhoud aan mijn vrijetijdsbesteding. Zowel het voetbal als het KVT waren een uitlaatklep. Ik heb enorm veel voldoening van het feit dat ik iets mee opbouw. Ik vind het eigenlijk te zot voor woorden dat zoiets moet gevierd worden. Het zou net omgekeerd moeten zijn: ik ben diegene die 'merci' wil zeggen

Je volgt nog steeds de repetities. Zie je een evolutie?

Absoluut! Alles is veel professioneler geworden. We hebben betere acteurs en de inspanningen worden op een evenwichtige manier gespreid waardoor je grondiger kan werken.

Heeft het KVT volgens jou nog groeipotentieel?

Vast en zeker - evenwel met één grote 'maar' - en dat is plaatsgebrek! Om het groot aantal spelers dat we hebben elk seizoen in te plannen, heb je meer stukken nodig, wat zich dan vertaalt in een extra locatie. Maar in de praktijk is dat natuurlijk niet haalbaar!

Blijf je doen wat je doet?

Zolang ik kan, zonder enige twijfel! Ik heb er zelfs een verantwoordelijkheid bij gekregen, namelijk het aanleggen van de bibliotheek. Dat is een serieus werk aangezien we op dit moment al aan 800 brochures zitten, die dienen te worden gearchiveerd.

Welk stuk is jou het meest bijgebleven?

Voor mij persoonlijk is dat 'Het dagboek van Anna Frank', vooral omdat de cast perfect klopte met de plot - en de vertolking van alle personages uitmuntend was.

Heb je nog een boodschap voor de leden van het KVT?

Actief blijven deelnemen aan de doorgroei van onze vereniging, zowel voor als achter de schermen! Niet uit persoonlijk belang, maar vooral om het welvaren van het KVT in stand te houden.

Dank je Freddy! We wensen je nog vele actieve jaren toe binnen het KVT!

Dagboek van Anne Frank