Claire Vanaudenhove - 40 jaar actrice
Uit Voetlicht nummer 5 van het seizoen 2016-2017
Ze staat 40 jaar op de planken en haar familienaam spreekt in de geschiedenis van het KVT boekdelen. Claire Vanaudenhove viert met deze productie haar jubileum. Tijd om haar om aan het woord te laten ...
Dag, Claire, wat is precies de link tussen de familie
Vanaudenhove en het KVT?
De link is uiteraard mijn vader, Albert Vanaudenhove. Dankzij hem
heb ik de microbe doorgekregen, als enige van zijn vier kinderen.
Mijn vader was in mijn ogen een prachtig acteur. Niet alleen ik was
hiervan overtuigd, want hij werd met hart en ziel geappreci- eerd
door het hele KVT-publiek. Tegelijk betekende hij ook veel voor de
uitbouw van het KVT, met de rea- lisatie van de zaal in het
toenmalige cinemacomplex. Als kind ging ik mijn vader regelmatig op
het podium bewonderen. Ik herinner me nog dat ze het landju- weel
gewonnen hadden met 'Le Bourgeois Gentil- homme'. Hij stond daar in
zijn prachtig kostuum uit het tijdperk van Louis XIV, met een
prachtige gekrulde pruik. Toen wist ik het... dit wil ik ook
doen... Alleen ben ik kort na mijn huwelijk verhuisd naar Wallonië
en werd de droom even opgedoekt.
Wanneer maakte je dan uiteindelijk jouw entree bij het
KVT?
Pas op mijn dertigste, ter gelegenheid van het laatste stuk dat we
in de Casino gespeeld hebben. Het was een populair, volks stuk.
Daarna volgde de verhuis naar het Begijnhof, een gezellige en
sympathieke theaterzaal met een authentieke bar, waar ik prachtige
herinneringen aan overgehouden heb. Mijn eerste productie daar was
'Boeing Boeing'.
Welke stukken zijn jou het meest bijgebleven uit jouw
repertoire?
Dan denk ik onmiddellijk aan 'Steel Magnolia's' - een prachtige
productie met inhoud, waar ik enorm veel plezier aan beleefd heb.
Maar de ultieme herinnering is 'Het Dagboek van Anne Frank'! Daarin
speelden drie generaties van de familie Vanaudenhove onder wie mijn
vader, mijn zoon, ikzelf en mijn dochter Ca- roline. Die zette
daarbij een glansrol neer als Anne Frank. Wannes Vanderstukken
heeft dat fantastisch geregisseerd. Hij zag ook iets speciaals in
mijn dochter Caroline, en daar is tegelijk haar artistieke
carrière begonnen.
Kan je ons een anekdote vertellen uit jouw
repertoire?
Een anekdote die herhaaldelijk terug komt, is het gevecht met de
tekst. Zo herinner ik me ooit een black- out te hebben gehad, en er
niets beter op vond dan even achter de scène te gaan, kwestie van
de draad terug op te pikken om daarna weer tevoorschijn te komen
met een oprechte verontschuldiging naar het publiek. Dat werd
achteraf wel in dank afgenomen.
Wat drijft jou om na 40 jaar nog steeds op de planken te
staan?
Elke keer opnieuw, ongeveer een minuutje vooraleer het doek
opengaat, zeg ik telkens tegen mezelf: 'Claire, waarom doet ge u
zelf dit toch aan'? Die adrenalinestoot is een steeds weerkerend
fenomeen waar elke acteur zich wellicht in zal herkennen, maar is
tegelijk ook hetgeen waarvoor je het doet. De spanning, het beste
van jezelf geven, het publiek raken, de vriendschap van de
mede-acteurs en ach- teraf de ontlading! Dat vind ik geweldig!
Beleef je nog even veel plezier aan acteren ten opzichte
van vroeger?
Ja, maar op een andere manier. De leeftijd maakt je wat rustiger.
In de aanloop naar de première ben ik minder nerveus dan vroeger
en vertrouw ik er telkens op dat alles wel goed komt.
Zoals je daarnet al kwam te vertellen, houdt één van
jouw dochters, Caroline, zich professioneel bezig met theater. Heb
jij dat aangemoedigd?
Eigenlijk wel, want in mijn dromen wou ik zelf ook altijd graag
actrice worden. Zij heeft de kans ge- grepen om het waar te maken
dankzij de scholing via het Ritz en de toneelschool in
Maastricht.
Wat is voor jou de definitie van sterk theater?
Sterk theater heb je wanneer het publiek geboeid is. Zelf ben ik heel kritisch en liggen mijn verwachtingen hoog wanneer ik in de zaal zit. Theater blijft plakken wanneer het voldoende kleur heeft.
Staat er nog een productie op jouw bucketlist?
Het is hoog gegrepen, maar toch ... De naam ontsnapt me (Harold en Maude nvdr.), maar het is een verhaal over een oude, excentrieke dame die kennis maakt met een jonge gast die verliefd op haar wordt. In die jonge gast zie ik dan één van mijn kleinzonen. Een magnifiek, tragisch verhaal met een spirituele touch.
Wat mogen we van de huidige productie verwachten?
Het publiek zal enorm verrast worden door het decor, dewelke een tikkeltje surrealistisch is. Verder is het een heel humoristisch stuk met klassieke inhoud.
Ik heb aan dat stukje repetitie, dat ik heb kunnen bijwonen voor het interview, al enorm veel plezier beleefd en kijk nu reeds uit naar de première! Claire, we spreken nog af voor een korte babbel in functie van het Programmaboekje! Geniet er nog van - en alvast veel succes toegewenst - alsook nog vele (toneel)jaren!
door Kim Tosseyn
Claire speelde meer in tal van KVT-producties. Je kan de lijst raadplegen in de archiefwebsite.
Onderaan vind je een selectie van foto's van producties waarin Claire meespeelde.
