Eddy De Weirdt (2016)

Eddy De Weirdt de chef decor van het KVT.

Tijdens het seizoen 1989-90 zette Looienaar Eddy Deweirdt zijn eerste passen in het KVT-Theater - en dus is hij nu al een kwarteeuw een vertrouwd gezicht in onze locaties. Aan die gelegenheid konden we uiteraard niet voorbijgaan!

Eddy, hoe ben je destijds bij het KVT terechtgekomen?
Dat verhaal begon destijds naar aanleiding van de productie 'August August August'. De setting daarvan speelde zich af in een circustent waarbij een goochelaar aan bod kwam die zijn kunsten ten toon spreidde. Er werd mij gevraagd of ik aan het KVT een goocheltruc wou verkopen, maar aangezien hieromtrent geheimhouding bestaat, kon ik daar niet op ingaan. Vervolgens vroeg men mij om het KVT in contact te brengen met speciaalzaken om zo'n goocheltruc aan te schaffen. Helaas zijn die niet toegankelijk voor iedereen en dus kreeg ik het voorstel om zelf een goocheltruc aan te schaffen met de bedoeling die aan te leren aan de acteur in kwestie. Omdat zulks best wat tijd in beslag neemt, was de beste optie dat ikzelf zou optreden met een illusie. Zo ging de bal aan het rollen!

Hoe werd je hier ontvangen?

De kennismaking en de samenwerking verliepen zo vlot dat mijn vrouw Hilde en ik besloten om lid te worden. Zo gezegd, zo gedaan - en tot op van- daag werken we alle twee nog steeds zeer actief mee bij het reilen en zeilen van ons gezelschap. Zo zit ik bvb. ook in het bestuur.

Je werd hier dus binnengehaald als goochelaar! Hoe ben je zelf met die wereld in contact gekomen?
De passie voor het goochelen heb ik met de paple- pel meegekregen. Ook mijn vader zaliger was een fervent beoefenaar en gaf de microbe door. Hij kende vele trucjes en was voornamelijk performer bij familiale gelegenheden. Toen hij opmerkte dat ik zijn passie deelde, vroeg hij me om samen op te treden. Ik nam al snel contact op met Tony Van Rhee, een krak in de goochelkunst. Die bood me aan om les te volgen en zo leerde ik de knepen van het vak om binnen te treden in de wereld van de magie. Maar ook hier is er slechts één gouden regel die leidt naar succes: 'Oefening baart kunst'! Ontelbare uren heb ik gerepeteerd - en ik leer nog elke dag bij! De toekomst is inmiddels verzekerd want ook mijn kleinzoon Aaron krijgt het stilaan onder de knie. Dat maakt van mij uiteraard een fiere opa!!

Om nu op het KVT terug te komen: al snel schopte je het hier tot chef-decor. Hoe kwam dat?
Door een samenloop van omstandigheden haakte op een gegeven moment de toenmalige decorploeg af. Onze voorzitter vond het echter van heel groot belang om voor elke nieuwe productie ook een nieuw decor te bouwen. Op dat moment was ik nog redelijk onervaren, maar gelukkig kon ik steunen op de ervaring met mijn goocheltrucs. Jeanke Geysen huldigde als motto: "Hetgeen je niet ziet, moet je niet schilderen" - en daarmee in het achterhoofd kwamen we ertoe om telkens een ander decor te bouwen. Dankzij een sterke ploeg van medewerkers verlegden we telkens onze grenzen door perfectie na te streven. En met succes!

Aan welk decor heb je de mooiste herinnering?

ElK decor heeft een plaatsje in mijn hart gekregen. Het is telkens opnieuw een uitdaging. Binnen onze ploeg leggen we de lat zeer hoog - zo hoog zelfs dat we al eens met een knipoog de opmerking maken 'Is het nu écht nodig dat al die acteurs er doorlopen?!' .

Het doet enorm deugd om een complimentje te krijgen over onze creaties en zo wordt elk werk een mooie herinnering. Ik kan wel honderden anekdotes vertellen, maar een slagzin die steeds blijft terug- komen is: 'Drie keer gezaagd en nog te kort!'. De betrokkenen in kwestie snappen op dit moment wel wat ik bedoel en lachen nu ongetwijfeld hardop mee! Hoewel de eindverantwoordelijkheid van het decor bij mij ligt, vind ik het veel belangrijker om te spreken van teamspirit tussen bereidwillige, harde werkers met elk hun talent.

Heb je ook weleens geacteerd?

Dat bleef beperkt tot een figuratierol in een aantal producties. Ik heb dat ook steeds met volledig overgave uitgevoerd, maar toch opteer ik voor de decorbouw. Laat mij mijn steentje maar bijdragen door met een fantastische ploeg op een paar avon- den iets op te bouwen. Achteraf kunnen we dan aan de toog nog gezellig napraten met als eindconclusie: "Wat hebben we dat weer goed gedaan!".

Reeds enige jaren volg je ook de opleiding van kok. Wat moeten wij ons daar bij voorstellen? Sinds vijf jaar ben ik inderdaad daarmee bezig. Het brevet van 'hulpkok' heb ik inmiddels al op zak. Dankzij deze hobby heb ik kennisgemaakt met de 'fijne keuken'. Professioneel koester ik geen ambities - ik hou er gewoon van om creatief bezig te zijn in de keuken. Ik geniet er nog meer van wanneer mijn gerechten in de smaak vallen van diegenen aan wie ik ze voorschotel.

Wat blijf je - na al die jaren - zo tof vinden aan het KVT?
Vanaf het eerste moment had ik het gevoel deel uit te maken van een hechte vriendenkring. Elk lid van onze vereniging doet op onbaatzuchtige wijze zijn ding en dat resulteert in een sterke harmonie. Een groep die een gemeenschappelijke hobby uitoefent en daar dan ook nog eens plezier uithaalt om zo de dagdagelijkse sleur aan de kant te kunnen zetten: dat is wat telt!